Odwieczne pytanie – wykręcać, czy wycinać?

To pytanie zadawane jest od niepamiętnych czasów i myślę, że możemy je postawić na równi z dylematem, co było pierwsze – jajko czy kura.

Tak naprawdę każdy sposób jest dobry. Ważne jednak, aby stosować go z rozsądkiem. Jeśli znajdziemy duży owocnik grzyba bezpieczniej będzie jeśli go wytniemy. Warto jednak pamiętać, aby zrobić to jak najniżej. Grzyba możemy podważyć koniuszkiem noża, albo delikatnie odgarnąć ściółkę. Pamiętajmy jednak, aby później przykryć ją ponownie starannie. Tak, aby grzybnia nie wyschła!

Co stanie się z resztą trzonu? Zgnije, bądź zjedzą ją ślimaki. Jeśli trafimy na kurki, rydze bądź zielonki, to zdecydowanie lepiej je wykręcić.
Grzyby te należy tak wyjąć z podłoża, aby nie uszkodzić ich trzonu. W tym przypadku również nie zapominajmy o zakryciu grzybni ściółką.
Jeśli mamy w ten sposób wyjęte np. zielonki czy gołąbki pomoże nam to w odróżnieniu tych grzybów od muchomora zielonkawego i unikniemy
pomyłki.

Nie zapominajcie, że ten muchomor posiada pochwę u podstawy trzonu!
Dlatego też takie grzyby blaszkowe należy wykręcać, a nie
wycinać i dobrze przyjrzeć się każdemu okazowi, bowiem jeden średni okaz muchomora zielonkawego stanowi dawkę śmiertelną dla człowieka!!!

Tak. Jednak warto pamiętać, że są wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych
częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu: na uprawach do 4m wysokości,
w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych oraz w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych.

Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.
Pamiętajmy również, aby oszczędzać stare owocniki grzybów. Nie będą one
dla nas atrakcyjne kulinarnie, natomiast mają znaczenie dla rozwoju kolejnych osobników. Oszczędzajmy również te gatunki, które są rzadkie bądź ginące. Nawet te, które są jadalne.

Nie zapominajmy o tym, że część gatunków grzybów podlega ochronie gatunkowej. Warto sprawdzić listę gatunków chronionych ngrzybów zanim wybierzemy się do lasu.

Po pierwsze i najważniejsze - zawsze, ale to zawsze zbieramy tylko znane
nam gatunki! Tylko w ten sposób unikniemy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi owocnikami.

Pamiętajmy, aby zbierać jedynie okazy zdrowe, nieuszkodzone, najlepiej młode – jednak nie na tyle małe, aby utrudnione było rozpoznanie gatunku.

Pamiętajmy również, aby grzyby zbierać do kosza, najlepiej wiklinowego. Unikajmy plastikowych wiader i torebek foliowych. Mało kto ma świadomość,
że nawet najładniejsze okazy szlachetnych gatunków grzybów mogą
stać się przyczyną zatrucia, gdy nieodpowiednio przechowywane
ulegną zaparzeniu.

Pamiętajmy o tym szczególnie, jeśli na grzybobranie wybieramy się daleko
od domu, gdyż w trakcie powrotu w naszej torbie z grzybami może dochodzić
do szybko postępujących procesów gnilnych, podczas których wydzielają się
toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Cieszmy się więc smakiem kurek, a nie martwmy tym co nam mogło
zaszkodzić.

Pamiętajmy również o tym, że nie każdy grzyb jest cenną zdobyczą dla grzybiarza. Za to każdy jest absolutnie niezbędny w przyrodzie. Wchodząc w symbiozę z korzeniami drzew grzyby zwiększają ilość pochłanianej przez nie
wody. Inne gatunki grzybów rozkładają martwe cząstki roślin i zwierząt,
wzbogacając glebę o składniki odżywcze. Są początkiem i końcem obiegu materii.

Dlatego apelujemy – zbierajcie grzyby jadalne dla siebie, ale niejadalne zostawcie nienaruszone.

Tekst: Malwina Sokołowska
Autor zdjęć: Marcin Broda