Już we wczesnym średniowieczu w dolinie Białej Lądeckiej istniała spora osada. Prawa miejskie Lądek-Zdrój uzyskał w II połowie XIII wieku za rządów króla czeskiego Ottokara II lub księcia śląskiego Henryka IV Prawego. Miasto, które nigdy nie miało obwarowań obronnych, nazwano wtedy Land-ecke (to znaczy kąt kraju).
Kamienna wanna
Według zapisów w kronice Jana Długosza w 1241 roku uzdrowisko wraz z urządzeniami do kąpieli zniszczyli Mongołowie powracający spod Legnicy. Tę też datę przyjmuje się w większości opracowań za początek istnienia kurortu. Jest więc ono najstarszym kurortem w Polsce. Zdrój mógł jednak istnieć w tym miejscu dużo wcześniej. Świadczy o tym wykopany w 1678 r. zbiornik do leczniczych kąpieli. Był wykuty w skale (4 łokcie głęboki, 4 długi i 3,5 łokcia szeroki) i obłożony drewnem, a z dna tryskała woda.
Dynamiczny rozwój miasta nastąpił w XV wieku. Ówczesny właściciel kurortu, Jerzy, książę ziębicko-oleśnicki, sprowadził tu Konrada z Bergu, doktora sztuk wodnych. Austriacki uczony wykonał naukową analizę chemiczną lądeckich wód, znajdując w nich między innymi siarkę, ałun, miedź i sole. Są to najstarsze badania wód leczniczych w Polsce.
Królowie i car
Międzynarodową renomę uzdrowisko zyskało jednak dopiero w XVIII i XIX wieku. Przyczynili się to tego w dużej mierze arystokraci oraz monarchowie odwiedzający uzdrowisko. Pierwszą ważną personą, która kąpała się w lądeckich wodach leczniczych, był Fryderyk II. Przybył on do Lądka w sierpniu 1765 roku. Pruski król zażywał kąpieli po cztery godzinny dziennie przez prawie trzy tygodnie. W liście do generała Fouque zachwycony leczniczymi właściwościami wód zdrojowych władca pisał: „Wróciłem ze Śląska drogi przyjacielu, kąpiele w Lądku wróciły mi władzę w nogach i obecnie wydaje mi się prawie, że nigdy nie miałem podagry”.
W 1813 roku do leżącego w Górach Złotych uzdrowiska przyjechał kolejny pruski władca, Fryderyk Wilhelm III. Niespodziewanie odwiedził go tam car Rosji Aleksander I. W uzdrowisku przebywali także John Quincy Adams, późniejszy prezydent Stanów Zjednoczonych, a także wielki niemiecki poeta Johann Wolfgang Goethe.
Rozkwit uzdrowiska
Prawdziwy rozkwit kurort przeżył w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku. W ciągu 50 lat w uzdrowisku dwukrotnie wzrosła liczba domów gościnnych. Kroniki miejskie odnotowały, że w 1912 r. uzdrowisko odwiedziło ponad 15 tys. kuracjuszy. W tym też czasie gruntownie przebudowano zakład przyrodoleczniczy Wojciech, najbardziej okazały budynek zdroju, wzorowany na łaźniach tureckich.
Dwie wojny światowe ominęły uzdrowisko, nie wyrządzając w nim większych szkód. W 1945 roku razem z Polakami przywędrowała do Lądka Armia Radziecka i utworzyła w zdroju własne sanatorium. Funkcjonowało ono, z krótką przerwą, aż do 1991 roku. W czasach PRL-u kurort cieszył się uznaniem polskich władz i wysokich funkcjonariuszy partyjnych. Na kuracji w Lądku byli między innymi: Konstanty Rokossowski, dowódca Północnej Grupy Wojsk Armii Czerwonej, a od 1949 r. marszałek Polski, premier Józef Cyrankiewicz i sekretarz KC PZPR Władysław Gomułka.
Zobacz także:
NAJWIĘKSZE ATRAKCJE DOLNEGO ŚLĄSKA
PRZEWODNIK PO WROCŁAWIU
DOLNOŚLĄSKIE ZAMKI I PAŁACE
Jak głosujemy w II turze wyborów samorządowych
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?